سراسر دل رو غم تو فراگرفته چنان که سراسر دشت را مه گرفته باشد...

مه صبح گاهی ...

اما با طلوع خورشید مه به کنار می رود

و دشت سرسبز در مقابل نور خورشید می درخشد و

یاد تو برای دل من همانند همان خورشیدیست که طلوع میکند..

این روزها دشت دل با یاد تو طوفانی و میشود و سپس آرام میگیرد و

 بارانی میشود و دشت دل را سیراب میکند ...

می ترسم این طوفان آرام نگیرد و

دل را به دشتی یخ زده بدون آفاب یاد تو تبدیل کند...

مرا دریاب ای آفتاب من... نذار این دشت تبدیل به یخکده بشه...

گرمتر بتاب و همیشه بتاب...

ش جان مرا دریاب...