ماهی مشکی منم اسیر تنگ شیشه ای

سن دنيز قوينونا آتيلميش چيچك
اوستونه دالغالار آتيلاجاقدير
ساختا محبتين ، ساختا سند تك
نه واختسا اوستونده توتولاجاقدير
يوللار تك دوشه نيب آياقلارينا
سنه يالواريممي ؟! بو مومكون دئيل
قويمارام قلبيم تك وقاريم سينا
آلچاليب ياشاماق عومور- گون دئيل
دئميرم سن اوجا بير داغسان اييل
دئميرم علاجيم قاليبدير سنه
نه سنده محبت قارا پول دئيل
نه من ديلنچي يم ال آچيم سنه
گئتمك ايستييرسن او يول اودا س
بیر جوت گوز باخاجاخ آرخانجا سنین
گئتدين مي ؟ نه واخسا دونمك ايسته سن
تيكانلي ياستيغا دونه جك يئرين
گگئتمك ايسته ييرسن نه دانيش نه دين
یوخ اول اوزاقلار تک دوماندا چنده
نه ييمي سئوميشدين دئيه بيلمدين
اينديسه يوز عيب گورورسن منده

قصد رفتن داري، بي بهانه برو
خاطره هاي افسانه اي را بيدار مكن.
صدايت همان صداست ، نگاهت بيگانه
اكنون كه ميروي بهتر كه صدايت هم بيگانه گردد.
توبسان گلي پرت شده در آغوش دريا،
موجها از روي تو خواهند غلطيد.
عشق دروغين تو ، چون سند ساختگي
هميشه بر ظاهرت حفظ خواهدشد.
چو راه ها ، بزير پاهايت بيفتم و التماست كنم
- اين امكان ندارد!
اجازه نخواهم داد وقارم نيز مانند قلبم بشكند،
چون حيات با ذلت ، زندگي نيست.
نمي گويم كه تو چو كوه بلندي ، سر فرود آر
نمي گويم كه تنها علاج مني.
نه محبت براي تو پول سياهي است
ونه من گدايم كه دست پيش تو بگشايم.
قصد رفتن داري ، راه باز و جاده دراز
جفتي چشم نگران تو خواهدبود.
رفتي !، اگر خواهي كه برگردي
جايگاهت متكايي پر از تيغ خواهدبود.
قصد رفتن داري ، هيچ مگو
دور شو، مانند دوردستها ، محو در مه
عاشق كدامين حسنم شدي و نتوانستي بگويي
حال صد عيب از من باز ميگويي.

غلامرضا حکمت فر

این شعر زیبا را "بابا میرزایف" در ترانه ای زیبا با نام "کسمه شیکسته" خوانده که اینجا می توانید گوش کنید.